warzywa – R – Strona 5. – Natura to zdrowie

Rzodkiewka

– ułatwia trawienie i poprawia apetyt
– sprzyja wydalaniu z organizmu nadmiaru cholesterolu
– stosowana przy kamicy żółciowej i nerkowej
– stosowana przy zapaleniach gardła, anginie, zapaleniu oskrzeli
– pomocna w przeziębieniach
– łagodzi bóle reumatyczne
– pomocna przy osłabieniach i przemęczeniach
– podnosi odporność organizmu
– stosuje się przy niedokrwistości
– pomocna przy nerwobólach
– wzmaga laktację
– zapobiega podagrze
– ma działanie bakteriobójcze
– nie wskazana przy chorobie wrzodowej

Zastosowania: do sałatek i kanapek oraz do garnirowania potraw.
Roślina lecznicza:

Surowiec zielarski: korzeń rzodkwi, tzw. Radix Raphani. Najczęściej wykorzystywana jest w lecznictwie rzodkiew czarna. Zawiera olejki eteryczne, glikozydy, kwasy organiczne, przeciwutleniacze (indole).
Działanie: żółciotwórcze, żółciopędne, bakteriobójcze. Stosowana jest w leczeniu chorób wątroby i dróg żółciowych (m. in. preparat Raphacholin). Ma bardzo korzystne działanie, gdyż nie tylko pobudza wydzielanie żółci, ale równocześnie niszczy w przewodzie pokarmowym niepożądane bakterie (często nawet te odporne na antybiotyki) i wirusy, odkaża też drogi oddechowe i moczowe.

Sztuka kulinarna: jest to warzywo korzeniowe o białym, bardzo pieprznym w smaku miąższu. Jest wyśmienitym źródłem witaminy C. W kuchni zachodniej stosuje się świeżą rzodkiewkę w sałatkach i przystawkach, lecz w Chinach i Japonii używa się jej również w postaci kiszonej.

Rzodkiew zwyczajna

Występowanie: Rzodkiew pochodzi z wybrzeża Morza Śródziemnego, popularna roślina w naszych ogródkach.
Skład: Korzenie zawierają białka, aminokwasy, enzymy, Wit.B, C, kwasy organiczne, lipidy, węglowodany. Licznie występują substancje zawierające siarkę, antocyjany, sole wapnia, żelaza, magnezu, a szczególnie potasu.

Zastosowanie: Stwierdzono że rzodkiew wzmaga wydzielanie gruczołów przewodu pokarmowego, jest żółcio – i moczopędna.
Rozwodniony sok 30% jest zalecany jako środek żółciopędny. Sok z rzodkwi z miodem w proporcji 1:1 stosuje się przy nieżycie górnych dróg oddechowych, szczególnie gdy występuje chrypka i suchy kaszel.
Używa się od 1-2 łyżek przygotowanej mieszaniny 203x dziennie. Dawki dla dzieci są o połowę mniejsze.
Taką samą mieszaninę zaleca się profilaktycznie przy kamicy pęcherzyka żółciowego i kamicy nerkowej, a także przy miażdżycy tętnic. W takim wypadku pije się tę mieszankę przed jedzeniem, początkowo do 1/2 szklanki dziennie, a pod koniec miesiąca dawkę tę należy zwiększyć do 2 szklanek dziennie.
Rzodkiew stosuje się jako środek antyseptyczny, sok lub miazga z rzodkwi są używane do leczenia ran ropnych i wrzodów.
Od dawna jest znany środek przy „łamaniu w kościach” i bóle stawów.
Sposób przygotowania tego leku jest następujący:

na 2 szklanki soku świeżego z rzodkwi daje się 1 stołową łyżkę soli kuchennej, pół szklanki wódki oraz 3/4 szklanki miodu i wszystko razem starannie się miesza. Mieszaninę wciera się w obolałe miejsca a następnie obwiązuje się wełnianą tkaniną.

W medycynie ludowej rzodkiew z marchwią uznana jest za niezastąpiony środek przy niedokrwistości. Oto ludowy przepis przygotowania mikstury:

równie wagowo oczyszczone części rzodkwi i marchwi rozdrabnia się i wyciska z nich sok. Uzyskany sok zlewa się do pojemnika z ciemnego szkła i wstawia do nagrzanego wcześniej piekarnika na 3 godziny, wskazane jest by pojemnik nie był zamknięty. Tak przyrządzoną miksturę zażywa się przez 3 miesiące – jedną łyżkę stołową na 15 minut przed jedzeniem.