Dolegliwości stawowo – mięśniowe przy …

Dolegliwości mięśniowo-stawowe przy niedoczynności tarczycy

Niedoczynność tarczycy często przebiega pod maską dolegliwości z układu ruchu.
Według niektórych autorów aż u 79% chorych z niedoczynnością tarczycy występują objawy ze strony mięśni, stawów i tkanek okołostawowych.
Objawy ze strony układu ruchu w niedoczynności tarczycy

Bóle mięśni proksymalnych, głównie obręczy biodrowej
Osłabienie siły mięśniowej
Kurcze mięśniowe
Ataksja
Zwiększone stężenie kinazy kreatynowej
Zespół cieśni nadgarstka
Bóle i obrzęki stawów, głównie kolanowych i skokowych
Zlepne zapalenie torebki stawu barkowego
Chondrocalcynoza, głównie stawów kolanowych

Rozpoznanie jest szczególnie trudne, gdy chory od wielu lat leczy się z powodu dolegliwości bólowych w układzie ruchu, w przebiegu choroby zwyrodnieniowej. Wówczas podejrzenie powinno wzbudzić narastanie sztywności i bólu mięśni obręczy biodrowej i barkowej oraz pogorszenie ogólnej sprawności fizycznej.
Bóle i/lub zapalenie stawów także należą do obrazu niedoczynności tarczycy. Lokalizacja zmian jest podobna jak w przypadku choroby zwyrodnieniowej i dotyczy stawów kolanowych i skokowych. Zdarza się, że czasem obrazu klinicznego nie można odróżnić od reumatoidalnego zapalenia stawów.
Kryteria diagnostyczne zapalenia wielomięśniowego

Postępujące symetryczne osłabienie mięśni pasa barkowego i biodrowego
Typowe dla zapalenia mięśni zmiany histologiczne
Zwiększona w surowicy aktywność CK i/lub aldolazy
Zmiany w EMG o cechach pierwotnego uszkodzenia mięśni

Bóle mięśni i osłabienie z towarzyszącym wzrostem CK mogą sugerować zapalenie wielomięśniowe.
Chory dość często, choć nie zawsze, prezentuje kliniczne objawy choroby zapalnej, takie jak gorączka, utrata masy ciała, a także zapalenie stawów.
W badaniach laboratoryjnych stwierdza się wysokie wartości OB, białka C-reaktywnego (CRP, C-reactive protein) i niedokrwistość.

Schorzenia przebiegające z dodatnim czynnikiem reumatoidalnym

Reumatoidalne zapalenie stawów
Zespół Sjögrena
Toczeń rumieniowaty układowy
Krioglobulinemia
Wirusowe zapalenie wątroby
Gruźlica
Sarkoidoza
Marskość wątroby
HIV

Tyroksyna

L-tyroksyna (T4) jest przepisywana przez lekarzy na znikomej liczbie badanych, z udziałem zaledwie 40 pacjentów w okresie 6 tygodni. T3 raz pierwszy został wyprodukowany przez firmy farmaceutyczne w 1949 roku, a producent początkowo reklamował T3 jako ostateczne leczenie niedoczynności tarczycy. W 1960 roku firmy farmaceutyczne zaczęły masowo produkować lewotyroksynę (T4). W 1978 roku przedstawiciele farmaceutyczni zaczęli zachęcać pacjentów, lekarzy, aby przejść się z suszonej tarczycy (świński hormon-dopisek admina) na T4 po słabo udokumentowanych badaniach z udziałem zaledwie 40 pacjentów, w okresie 6 tygodni. 16/4/1997 wg Street Journal: T4 NIGDY nie okazały się być skuteczne w leczeniu objawów niedoczynności tarczycy w jakichkolwiek długotrwałych badaniach.

https://www.faceb…arget_id=0https://www.faceb…hyroidsexy

poniżej wersja oryginalna

Scottish Thyroid Petition
26 listopadaLEVOTHYROXINE (T4) is prescribed by doctors on the strength of a study involving just 40 patients over a period of 6 weeks.

T3 was first produced by pharmaceutical companies in 1949 and the manufacturer initially touted T3 as the definitive treatment for hypothyroidism.
In the 1960’s Pharmaceutical companies began to mass-produce

levothyroxine (T4).

In 1978 Pharmaceutical representatives encouraged doctors to switch patients from desiccated thyroid to T4 on the strength of a study involving just 40 patients over a period of 6 weeks.

16/4/1997 The Wall Street Journal: T4 HAS NEVER BEEN PROVEN TO BE EFFECTIVE FOR TREATING THE SYMPTOMS OF HYPOTHYROIDISM IN ANY LONG-TERM STUDY.

Medyczny Słownik Encyklopedyczny podaje krótką definicję:

hormon gruczołu tarczowego o swoistym wpływie przyspieszającym procesy utleniania komórkowego.

Nigdy nie było i nadal nie ma leku na Hashimoto, leczy się niedoczynność lub nadczynność. Tyroksyna nie leczy, uzupełnia jedynie braki, co nie zawsze jest konieczne.
Publikacje wyraźnie pokazują jak koncerny wprowadzają na rynek leki i ile warte są te badania, medialnym krzykiem reklam utrwalają tak pacjentom jak i lekarzom jaki ten lek ważny i jak cudownie leczy.

Czym zatem jest tyreotropina w skrócie (TSH) – hormon przysadkowy, pobudzający rozrost komórek zrazików gruczołu tarczowego i wytwarzanie właściwych hormonów gruczołu tarczowego. Ułatwia rozkład białka tyreoglobuliny, z uwalnianiem do krwi tyroksyny i trójjodotyroniny. Niedobór TSH hamuje czynność gruczołu tarczowego i prowadzi do jego zaniku. Wydzielanie TSH regulowane jest poziomem hormonów gruczołu tarczowego we krwi.
Tyreoglobulina: białkowa, magazynowana postać hormonów gruczołu tarczowego – tyroksyny i trójjodotyroniny.